Dit is deel 3 van een beschrijving van de diensttijd van Izaäk Oprel in Curacao. De tekst is van hemzelf (!), gefilterd uit vrij uitvoerige brieven die hij naar huis had gestuurd. De foto’s komen uit zijn foto-album, ingekleurd door de maker van deze blog (van heeele kleine zwart-wit-foto’s…, niet altijd even goed gelukt). 

Het geeft als het goed is een mooi tijdsbeeld hoe een 20-jarige marinier zijn dienstplicht beleefde destijds.

Dit deel beschrijft zijn begintijd in Curacao, marinierskamp Suffisant.

Suffisant , 13 januari 1952

Ben aangekomen, en heb er de eerste dag bijna opzitten. De binnenkomst was prachtig, en om 9 uur waren we in het kamp.  We zitten met z`n allen in een barak, maar dat verandert nog, want enkele van ons gaan door naar Aruba.

We mogen nog niet pasagieren, maar we zijn vanmiddag toch wezen zwemmen en vanavond gaan we al naar het Zeemanshuis voor een lezing. We hebben gisteren de hele dag in La Cuaira gelegen .We mochten er niet de wal op, maar wat ik er van gezien heb is mooi. Het ligt tegen een nog hogere berg dan Madeira, en de huisjes zijn van hout en geschilderd in alle mogelijke kleuren, soms gestreept of geblokt. Het was er gloeiend heet, en dat in de koudste tijd van het jaar.

Hier op Curacao lopen de varkens en de geiten zomaar in het wild rond. Toen we gingen zwemmen in de St.Michaelbaai zagen we ze steeds voor de auto wegrennen, en dan zit je toch vlak bij de stad.  Over het algemeen is het hier wel duur geloof ik, maar die dingen die ik nodig heb zijn meestal goedkoper dan in holland. De duurste Amerikaanse sigaretten kosten hier 42 ct. per pakje, dus omgerekend in Hollands geld 84 ct. 

Hieronder een foto-galerij. Klik op een foto voor een vergroting c.q. voor bladeren door de galerij heen.

Suffisant, 20 jan.1952.

Het is hier wel warm, maar dat is nog wel uit te houden, omdat we in de koudste tijd van het jaar zitten, en zo nu en dan regent het een beetje. De dagen zijn wat de dienst betreft betrekkelijk kort. Het is om 5.30 uur overal, en om 7 uur begint de dienst tot 13.00 uur en `s middags rust. We mogen ook gaan zwemmen, hetgeen ik tot nog toe iedere dag heb gedaan.

De velddienst valt hier niet mee, ten eerste vanwege de warmte, ten tweede van de cactussen. Cactussen groeien er hier bij miljoenen, het is ook het enigste wat hier goed wil groeien. Als je zo door de knoekoe loopt te sjouwen kom je van alles tegen, allereerst natuurlijk de cactussen, en wel zo veel dat er zo nu en dan geen doorkomen aan is, verder nog allerlei stekeltuig, rotsblokken (natuurlijk scherp) , hagedissen (15 a 20 cm. lang) wilde geiten, duizendpoten (10 cm lang), schorpioenen en landkrabben. Maar over het algemeen heb je van dat ongedierte niet zo veel last, al moet je ervoor oppassen. Er zitten hier ook nog een soort hagedisssen met een kam op hun rug, leguanen.

Tegen ons kamp aan is nog een kamp, waar zo ongeveer 600 Portugezen wonen, die werken voor de oliemij. de C.P.I.M., en verder is er nog een dorp waar alle mogelijke rassen wonen, en een groot radiostation. Dit alles bij elkaar heet het Suffisantdorp.   Er is voor die werkmensen iedere avond film in een grote openluchtbioscoop waar iedere avond een andere film draait. Ik ben er al een paar maal geweest. Je hebt eigenlijk weinig aan die films want ze spreken Engels en de tekst is Spaans, maar je kan er toch veel plezier beleven voor heel weinig geld.

Gisteren ben ik de stad in geweest, het is niet zo erg groot , en je ben er gauw uitgekeken, maar er is daar een militair tehuis van het Leger des Heils en daar kan je altijd terecht, je kan er van alles kopen, en veel goedkoper dan in de stad. Een filmrolletje dat in Nederland f 2,00 kost, kost hier 65 cent, het ontwikkelen daarentegen is veel duurder.  Ik heb hier negerjongens ontmoet van 10 a 12 jaar die vlot 3 of 4 talen spreken en wel  Papiamento,Portugees, Nederlands en Engels, dat leren ze spelenderwijs in  het Suffisantdorp, waar nog wel meer talen gesproken wordt.

Ik ben hier ingedeeld  in het 4e infanteriepeloton met Henk Visser, en nog 10 bekenden, dus dat loopt wel. We zijn ook al uitgekozen als erewacht voor de generaal die binnenkort komt. Mijn plunje moet ik zelf wassen, dat gebeurt zo om de andere of 2 dagen, want je moet je zowat iedere dag verschonen. Je kan het wel laten wassen, maar dat is een beetje erg duur, zodat bijna iedereen zelf wast. We zijn van plan om met een paar man een strijkijzer te kopen, we hebben hier toch electriciteit, dus dan is strijken ook geen probleem meer.  

Hieronder een foto-galerij. Klik op een foto voor een vergroting c.q. voor bladeren door de galerij heen.

Curacao, 22 Jan. 1952

Vanmorgen is de generaal gekomen en moesten we voor erewacht spelen, daarna kregen we een velddienst, en nu zitten we te wachten tot hij weer weg gaat, want dan moeten we weer in het geweer komen.

Na iedere velddienst  en verder iedere avond is het voor iedereen verplicht lem-lem te drinken. Lem-lem is water met citroensap en nog iets, en is voor zweten en tegen niersteen. Mij hoeven ze niet te verplichten het te drinken want ik lust er wel pap van. 

Wat het eten betreft, we hebben 3 x  per week rijst, de andere dagen gewoon Hollandse kost met meestal soep vooraf. Wat ik ook nog niet geschreven heb is, dat een van de jongens vanaf het schip gelijk naar het hospitaal is vervoerd. Hij was n.l. met een kist limonadeflessen van een 5 m hoge trap gevallen en had zijn ribben gekneusd en een gescheurde nier, dus die zien we hier voorlopig niet terug. 

Vanochtend hing er weer zo`n cactus aan mijn kont en een aan mijn been met naalden van ongeveer 5 cm lang. Je heb maar een gil te geven en je maat zet er zijn bajonet achter en wipt hem er af waarna je er nog een zootje naalden moet zien uit te krijgen. Er is ook nog een soort dat op de rotsen groeid, dat zijn ronde ballen met stekels net als een egel alle kanten op.

Hieronder een foto-galerij. Klik op een foto voor een vergroting c.q. voor bladeren door de galerij heen.

Marinierskamp Suffisant , 29 Jan.  1952

Gisteren had ik nog wacht op het radiostation Suffisant.  Als je zo de eerste keer `s nachts op wacht loopt, dan zie je ook weer eens wat anders, b.v. sprinkhanen (bijna 10 cm lang) springen meters boven je hoofd uit, en er zijn kevers met licht op, en je hebt er zelfs bij met knipperlichtjes, net als een vliegtuig, dus je kan ze zien aankomen. Verder kom je die loslopende geiten en varkens steeds tegen.  Als je tussen de wachten door slapen wil, vinden een paar hanen in de buurt het nodig om een paar uur lang om het hartst te gaan kraaien, of raken een bende honden aan het vechten, en die krengen huilen en blaffen uren achter  mekaar, maar ja dat zijn dingen om aan te wennen. Vandaag hebben we kat gevangen, ik geloof dat ze dat inschepingsgeld gelijk maar afgerekend hebben, want ik kreeg maar f 23.-, er waren er die maar f 16.- kregen voor de hele maand, dus van delegeren komt deze maand nog niets.

Vandaag hebben we een parade gelopen op het vliegveld HATO. De Karel Doorman heeft n.l. 12 vliegtuigen overgedragen aan de M.L.D. die op Curacao  worden gestationeerd op HATO. Ik heb gezien dat het nog behoorlijk druk is op dat vliegveld, In een uur tijd gingen er  3 KLM toestellen weg, en kwam een Amerikaan binnen. Verder stonden er nog  6 van die toestellen. Vanmorgen is er hier op de Schottengatweg nog een ongeluk gebeurd, een luxe auto raakte naast de weg en kwam daar een ijzeren paal tegen die niet meegaf, de bestuurder kreeg het stuur in zijn ribbekast, hij kon er waarschijnlijk niet tegen, want hij was op slag dood.

Een vliegtuig van de Karel Doorman was ook niet erg gelukkig, want zijn landingsgestel wou niet meer uit. In Holland had hij een stukje gras of hei op kunnen zoeken voor een buiklanding, maar hier moest hij het op de startbaan doen omdat je hier geen weitjes heb. De boel bleef aardig bij elkaar dus slofte de piloot nog.

Marinierskamp Suffisant, 1 Feb. 1952

Hier wordt het steeds warmer. Volgens de mensen hier, begint de zomer erg vroeg dit jaar. Het heeft trouwens abnormaal weinig geregend. Deze week heeft het maar 1 maal geregend , en dan nog niet eens veel.Vanmorgen is het voor ons behoorlijk zweten geweest we moesten n.l. in geforceerd marstempo een heuvelrug over, de “Sierra Fortuna”, ik heb nog nooit zoveel zweet gezien, De dungarijjasjes kon je uitwringen. 

A.s.Maandag gaan we voor een maand naar “Waterfort”, dat is midden in de stad, vandaar  dat ik die kranten kan gebruiken, want we gaan er naar toe om wacht te lopen , dus  dan moet er wat te lezen zijn. We moeten daar wacht lopen voor “Waterfort”, fort “Amsterdam”  het huis van de gouverneur en het postkantoor.