1 Februari 1953, watersnoodramp Oudenhoorn.

Tijdens de Watersnoodramp van 1953 brak rond 7 uur ‘s ochtends de zeedijk bij Oudenhoorn door. Er vielen geen slachtoffers – begreep ik – , maar er verdronk veel vee en de schade aan huizen en landbouwgronden in Oudenhoorn was groot.

De polders komen volledig onder water te staan. Als de avond valt zijn bijna alle inwoners van Oudenhoorn geëvacueerd. Hierbij het plaatje waar de doorbraak was op de Zeedijk (staat nu een gedenkteken), en waar de Molendijk is, het huis van de familie Oprel. De foto’s in dit verhaal zijn allemaal van Izaäk Oprel (20/2/1931 – 15/3/2022).

Het huis aan de Molendijk en Oudenhoorn

Hieronder een aantal foto’s van pa (Izaäk Oprel), destijds 22 jaar, en net teruggekomen uit zijn diensttijd in Curacao. Hele kleine zwart-wit foto’s uit zijn fotoboek. Getracht de foto’s wat op te kalefateren, en van kleur te voorzien – hopelijk niet storend. Ze woonden toen nog aan de Molendijk 111 (nog uitzoeken of het nog bestaat – Google komt uit op nr 31), en dat huis had best wel wat last van het water… 

Herstelwerkzaamheden voor de dichting

Noodverbindingen telefoon, elektriciteit herstellen, alles gaat per boot. En daar had je toestemming voor nodig…

De dichting

Om het gat te dichten werden er twee caissons in afgezonken en volgespoten met zand. Volgens het fotoboek op 1 maart 1953, volgens een andere bron (waterschap Hollandse Delta) op 28 februari 1953. Zie hierbij de foto’s uit het fotoboek van de ‘dichting’.

Schoonmaak

Tijdens en na de dichting: schoonmaak en herstel.